Wieś w gminie Jabłonowo Pomorskie nad jeziorem Płowęż (170 ha.). Jest to jedna z najstarszych wsi na terenie ziemi chełmińskiej, o czym świadczą ślady dwóch istniejących tu grodzisk: pierścieniowatego z podgrodziem datowanego na X - XI w. i stożkowatego funkcjonującego między XII a XIV wiekiem. Dokument z 1222 r. informuje, że książę Konrad Mazowiecki nadał wieś misyjnemu biskupowi Chrystianowi.

W okresie istnienia państwa krzyżackiego była to wieś rycerska wchodząca w skład komturii pokrzywieńskiej. Parafia i świątynia w Płowężu p.w. św. Małgorzaty także posiadają średniowieczny rodowód. Pierwsza wzmianka o parafii pochodzi z 1257 r., ale wielu badaczy sądzi, że powstała jeszcze w wieku XII. Pierwotna, drewniana świątynia zapewne spłonęła. W jej miejsce pod koniec XII w. pobudowano nową, murowaną z cegły i kamieniu. Kolejny pożar w 1649 r. zniszczył ten kościół; został odbudowany, a w XIX wieku gruntownie przebudowany i ponownie konsekrowany
W wyposażeniu świątyni uwagę zwraca ołtarz główny z 1673 r. pochodzący z lubawskiej świątyni bernardynów, dwa kolumnowe ołtarze boczne i umieszczony na belce tęczowej gotycki krucyfiks z połowy XVI w.
W Płowężu znajdują się także pochodzące z połowy XIX w. obiekty dworsko-parkowe oraz fragmenty zabudowań gospodarczych z tego okresu.